1. 60 kilo wersów
2. Wszystko pod kontrolą
3. Miejskie zoo
4. To dla moich ludzi feat. M.K.M.
5. Opium feat. KAJMAN
6. 40 lat niewoli
7. Wredny skurwiel feat. KAEN
8. Duch
9. Betonowe pieczęcie feat. T. WOŹNIAK, PUDELSI, JOYFUL VOICE
10. Smog
11. Za lepszą granicą
12. Mordercy
13. Jeden oddech
14. Popiół feat. FU
15. Paru typów
16. Adrenalina feat. ABRADAB
Wirusa mozna było już usłyszeć w kilku produkcjach: od jego własnego nielegala, przez udział na Drużynie Mistrzów. Zagrał trochę koncertów, po czym trafił pod skrzydła weterana polskiej sceny, DJ 600V. Z opisów płyty wynika, że tego się nie da słuchać na trzeźwo, ale że nie miałem pod ręką zalecanej Metaxy, której zresztą nie lubię, włączyłem krążek na sucho, trochę obawiając się, co z tego wyjdzie...
Całością zajął się Volt i to w jego wytwórni wyszła ta płyta. Mimo iż jest to bezdyskusyjnie legenda, to jednak ostatnimi czasy rzadko kto zgłasza się do niego po bity - nie oszukujmy się, jego ostatnie produkcje były zwyczajnie wybitnie chujowe - że ośmielę się wspomnieć o jego projekcie z Ron G - tego się po prostu nie dało słuchać. Ale... wcale nie jest tak źle - rozum powrócił i Szejseta robi wprawdzie nadal syntetyczne podkłady, ale już pozbył się tej plastikowej, tandetnej maniery, w której tkwił ostatnie kilka lat. Przyznam, że wreszcie brzmi to porządnie i daje się spokojnie słuchać. Nieco ponad połowę albumu zrobili jednak inni producenci. TMK Beatz ma tu dwa całkiem udane kawałki, dobrze wpisujące się w klimat albumu. Lanek wjeżdża z elektronicznym, ale ciężkim podkładem, który nieco łagodzi ładny damski śpiew w refrenie. Aglofellaz mają tu klasyczny podkład, a DNA jak zwykle w w formie z przyjemnym bitem do 'Popiołu'. Adam Drzewiecki z Pudelsów (i przecież nie tylko) skomponował lekko jazzująco-popowy trak z fajnymi dęciakami, grającymi w tle - w numerze udział ma chór gospel oraz Tadeusz Woźniak z Niebiesko-Czarnych... Wyjątkowy pomysł, choć nie każdemu pewnie przypadnie do gustu. Fajny jest jeszcze 'Mordercy' od 101 Decybeli. Poza tymi ciekawszymi trakami, są tu jeszcze produkcje od DJ Creona, Kudela, Donde. Co w sumie dziwniejsze, DJ 600V, jako didżej, mógł spokojnie zająć się również skreczingiem, ale oddał te przestrzeń dla DJ Def'a, DJ Czarliego, DJ Qmak'a, DJ Element'a i Feel-X'a. Może to i lepiej?
Wirus trochę mnie zaskoczył, bo okazał się być jednak bardzo sprawnym rapperem. Przyznam, że w poprzednich kawałkach, w których go słyszałem, w ogóle nie zwrócił na siebie mojej uwagi, a tu od samego początku emce pokazuje, że ma w sobie to coś. Jest dowcipny, wręcz sarkastyczny, umie być uszczypliwy i złośliwy, do tego potrafi przyspieszać, kombinować z flow i bardzo fajnie się go słucha. I nawet obojętne jest, o czym mówi. Może dawać bragga, czy rysować nam swój wizerunek jako chamskiego skurwiela, jest ok. Może opowiadać przejmujące historie z czasów komunizmu albo miejskie legendy... Może również gadać o śmierci razem z grupą gospel. Cokolwiek. Ok, w stronę końca, temperatura nieco spada, ale i tak jest dobrze. Gości rapowych jest niewielu: zaledwie trzech. Kaen daje radę jako wredny skurwiel, Fu nie zrobił tragedii i ma tu jedno z najlepszych wejść w życiu, kiedy rymuje zrozumiale. No i Abradab, który ujdzie - tak po prostu.
Podszedłem do materiału nieco sceptycznie, ale Wirus rozwiał moje wątpliwości. Jasne, płyta jest nierówna i ma swoje lepsze i gorsze momenty, jednakże dobrze się tego słucha i Wirus daje sobie spokojnie radę. Można posłuchać - nie jest to dzieło, ale całkiem ciekawa płyta.
OCENA: 4\6
