KĘKĘ - NOWE RZECZY

Prosto 2015

1. Zmysły            
2. Młody Polak                        
3. W Dół Kieliszki (WuDeKa)
4. Niezrzeszony                  
5. Pamięć Zostaje                   
6. Świadomość                             
7. To Co Mam                     
8. Nie Bądź Zły             
9. Wyjebane (Tak Mocno)               
10. Sprawy Ważne            
11. Czasem Muszę         
12. Fajnie         
13. Było Blisko   

    Kękę wraca na scenę. Jak sam pisze na wkładce płyty, to jest płyta o nim samym dla siebie samego, a ty słuchaczu, możesz w tym uczestniczyć - albo nie, twoja sprawa. Ale, jak się okazało, w ciągu tylko pierwszego miesiąca znalazło się tylu chętnych do uczestnictwa w tych Nowych Rzeczach, że płyta pkryła się złotem. Ja natomiast przystąpiłem do sprawdzenia Kędziora z lekkim obsunięciem.
    Tak, nie jestem fanem większości producentów, obecnych na tej płycie. Sherlock, Uraz, Lanek, Donde, Johnny Beats, Matheo, Milion Beats i Pawbeats to zdecydowanie zbyt nowoczesne brzmienie, abym łykał je bez zastanowienia. I już wraz z pierwszymi dźwiękami się skrzywiłem, bo podkład Sherlocka, który zmierza zdecydowanie odwrotnym kierunku niż moje upodobania, nieco mnie skrzywił. Mimo to 'Pamięć zostaje' jego autorstwa jest skądinąd udanym kawałkiem, a 'Wyjebane' jest naprawdę świetny. Zaraz jako drugi wszedł Uraz z nieco połamaną perkusją, ale fajnym klimatem. Te połamane perki z czasem milionem uderzeń ciągną się potem przez chwilę - i wiecie co? Nie szkodzi, tym bardziej, że nie ma tu ich aż tak wiele. Rozwala Lanek z 'W dół kieliszki' - doskonałym barowym numerem, który idealnie pasuje do Kękiego, a także wybornym bitem do 'Niezrzeszonego'. Cymes. Podobnie udanie ogarnia bit Donde w dość typowym dla siebie stylu ('Świadomość') i w zasadzie poza wejściowym numerem, każdy bit jest co najmniej dobry. Ale za to każdy pasuje do Kękiego i przyznam, że muzyka jest dobrana bardzo spójnie. I może szkoda, że tylko w jednym kawałku pojawia się DJ Vazee na wosku...   
    Kękę zaczyna w taki sposób, który mnie nie rzucił na ziemię - powiem nawet, że wręcz przeciwnie. Co mnie tak odrzuciło? Na pewno nie emocje, szczerość, czy pasja i czasem ekshibicjonizm w opisach własnego życia. Nie spodobało mi się takie szczekanie, walenie tych wersów toporem - ale na szczęście był to tylko pierwszy trak, bo w pozostałych Kę biegnie tak, jak trzeba: płynnie i bardzo emocjonalnie. W ogóle mam wrażenie, że kawałek na wstęp nie został wybrany zbyt szczęśliwie, bo to nie jest fajny numer - już patriotyczny 'Młody Polak' jest dużo ciekawszy. Rap nacjonalistyczny jest ostatnio coraz bardziej popularny, ale to inna jazda - po prostu taki 'wake up call' dla młodzieży, zamiast 'bij Żyda, bo kradnie kebaby'. Czy coś jak to. Z drugiej strony, poza poważniejszymi tematami, Kękę znowu chla (trochę mniej, niż uprzednio) i rapuje, racząc wszystkich wokół mało wybrednymi, lecz kąśliwymi liściami w ryj. Ale i tak Kę ma na wszystko 'Wyjebane' - zresztą, w tym kawałku nieodparcie jego flow i swada kojarzy mi się nieco z Kazikiem. Z kolei w 'Czasem muszę' od Matheo jest tu sporo z klimatu płyt Winiego... Aj, elastyczny nam się ten Kęki zrobił. I, co ważne, nie ma gości. Jak wspomniałem na początku, to płyta od Kę dla Kę, a Ty czuj się zaproszony i tyle.      
    Szkoda  tego wejścia, bo 'Zmysły' nie są dobre na wejście - to najsłabszy numer na płycie - oczywiście według mnie. Dlatego nieco mnie tąpnęło w pierwszej minucie, ale potem było już tylko lepiej. Zatem po nieco nieudanym wejściu dostałem świetny album , sporo lepszy od debiutu. Tak, jest to jedna z lepszych płyt w tym półroczu, a może nawet w roku. I co Wy na to? Te nowe rzeczy są świetne! Go Radom!

OCENA: 5\6