REBELIA ŚWIADOMOŚCI - MIRAHO

Siła-Z-Pokoju 2013

1.Rebelia
2.Daję Ci to
3.Narkotychy    feat. EMRO
4.Samoorganizacja
5.Pod tym samym niebem  feat. AZITIZ
6.Nie ma kompromisu
7.Znam to miasto   feat. CYKLON
8.Kto?
9.Uliczny opryszek
10.Pomyśl    feat. ROBAKO, JACA
11.Czerpię siłę z porażek   feat. BU
12.Ten sam brud    feat. KONTRABANDA
13.Brudne południe   feat. CHVAŚCIU
14.Zanim    feat. WUZET
15.Trzecia planeta od słońca
16.Znam to miasto (RMX)   feat. CYKLON

CD.2
1.A Ty?
2.Możesz    feat. INDEED I
3.Mówię co widzę    feat. AICHA
4.Wyjście z opresji   feat. ADR, KACPER HTA
5.Jawny przekaz    feat. FRENCHMAN
6.Świat się zmienia    feat. SMALEC
7.Propaganda    feat. CHABER, PIECIA
8.Porzucam przeszłość   feat. MALESZ
9.Miejsce, w kórym przebywam   feat. ADR
10.Szansa
11.XXI wiek
12.System    feat. ALDARON
13.Nie wszystko gówno   feat. KACZMI, MAŁPA
14.Ty decydujesz
15.Nie wychodź na ulicę   feat. SOULJA HOOLIGANS
16.Mówię co widzę (RMX)

    Niby Miraho siedzi w rap grze od ponad dekady, przyznam, że jego dokonań wcześniej nie udało mi się posłuchać, nawet jeśli obiły mi się o uszy nazwy typu Skunkheads i gdzieś na płytach wpadało mi w oko jego ksywka na featuringu. Okazuje się, że ta płyta to ma być coś w rodzaju hip punk - co wydawało mi się dość interesujące, ale czy dam radę znieść 2 płyty po ponad 70 minut? Hmmm...
    I do tego ulicznego, ciężkiego klimatu? Wszak większość bitów zrobił tu Dies, który znany jest z wielu ulicznych płyt. Jednak obok niego są tu jeszcze tacy bitmejkerzy, jak  DJ FEEL-X, RBSN, Frenchman, Makul, ShantiMan i Piecia (którego junglowy remix bardzo podjeżdża Euro Disco...). I owszem, płyta ma wydźwięk raczej uliczny i mocny w klimacie, ale muzyka jest zróżnicowana i nie przytłacza tragedią życia. Są kawałki lżejsze, bardziej radiowe, czasem wręcz funkujące (jak 'Mówię co widzę') ale są i takie ciężkie jak płyta nagrobna, które ledwo można unieść. Na wszystkim łapki trzyma DJ Feel-X, który angażuje się ostatnio w coraz to różne projekty, o które nie podejrzewałbym go jeszcze rok - dwa lata temu. Oczywiście Filiks robi tu również skrecze, tak jak DJ Żuku.
    Miraho nie jest objawieniem - jest dość przeciętny, ale ma coś w sobie. Na początku wydaje się, że to kolejna uliczna produkcja, ale... nie ma tu słowa o kryminalnym życiu z ławki pod blokiem. Owszem, tytuły mogą sugerować sceny z rzeczywistości Ulicznego Opryszka, ale... nie ma ty żadnych akcji typu 'JP', czy CHWDP. Miraho to prawdziwy rewolucjonista, wracający z przekazem do korzeni rapu walczącego o ideę: Public Enemy i im podobnym. Miraho opowiada o swoim mieście w dość nietypowym kontekście, mówi o szacunku dla natury i Matki Ziemi, piętnuje ruchy dysydentów, godzące w zwykłych, szarych ludzi, namawia do otwarcia oczu i wykonania ruchu ku wolności. Zresztą, wystarczy popatrzeć na listę gości, żeby zauważyć, że to nie jest Twoja pierwsza lepsza uliczna płyta. Bo poza Kacprem i Cyklonem, mamy tu Chvaścia, Frenchmana, Nagły Atak Spawacza, Smalca z punkowych Zielonych Żabek, Azitiz - toasterkę z Nowego Orleanu, londyńskiego rasta Indeed I, a także Bu z 3oda Kru. Jak więc widać, rozstrzał jest spory i Miraho zaprosił dużą ilość ludzi, którzy mogą coś wnieść ciekawego do brzmienia płyty. I wnoszą.
    Nie ze wszystkim trzeba się zgadzać, o czym mówi Miraho - jednak jest tu wystarczająco ciekawie. Inną kwestią są aż 140 minuty muzyki - w którymś momencie możesz poczuć, że to już za wiele. Fakt, że album jest spójny i równy, ale jest tu parę kawałków, których chętnie bym się pozbył... Płyta jest nadspodziewanie dobra - przyznam, że nie spodziewałem się, że mi się będzie podobać. Do klasyki sporo brakuje, ale jest to ciekawa pozycja na naszej scenie - kolejna w tym roku.

OCENA: 4\6