BRZ - WODA

Diil 2014

1. Intro 
2. Don Padre 
3. 24/7   feat. MERD
4. Skit I
5. Nie ma tu normalnych feat. JANO
6. Skit II
7. Nerwy 
8. Czakry   feat. RYFA RI  
9. Skit III
10. Flota 
11. Prawda Fałsz   feat. WILKU WDZ 
12. Kordian
13. Woda   feat. KAZAN 
14. Lepsze Jutro
15. Pytasz się 
16. Wady Zalety   feat. HUDY HZD 
17. Hip-Hop jest gorszy   feat. ZIUTEK 
18. Skit IV
19. Cipki 
20. Równowaga 
21. Skit V
22. Zawiść feat. HINOL, SZCZUR 

    Imię BRZ obiło mi się kiedyś dawno o uszy - musiałem nieco poszukać, żeby znaleźć, że jest to jakaś pochodna Układu Warszwskiego, choć nie pomnę, czy z nimi występował. Potem trafiały się jakieś gościnne występy i w sumie nic poza tym. Kim więc jest nowa gwiazda Diil? Koleś, który podpala wódkę przez butelkę? Że ciepłą wódę lubi?      
    Na płytach Diil i Hemp bardzo często znajduje się podkłady tych samych producentów. I bach, naturalnie, że muza pochodzi w większości od Szweda i Fuso - nie wszystkie jednak podkłady są typową, uliczną masówką, co cieszy. Ale poza nimi znajdziemy tu również zupełnie innych producentów - co oni tu wnoszą? Siwers wystąpił z dość zaskakująco skocznym kawałkiem. Młody NPW niepotrzebnie zatrudniony został aż kilka razy, bo jego bity są bardzo przeciętne. Jukasz dał ciekawy, podziemny 'Czakry' - bardzo fajnie to brzmi. Azrael, o ile to ta sama osoba, to koleś również związany z Układem Warszawskim (20 Regiment), który podał tu świetny, agresywny trak, szkoda, że taki krótki. Wójpa to smętny tytułowy trak - szczerze mówiąc nudny. Shimell dał sympatyczny podkład nieco w stylu środkowego Dr. Dre. Do tego okazuje się, że sam BRZ produkuje - popełnił tu dwa traki, ciężkie, kojarzące się właśnie z Palmami. Całość jest spójna, to taki klasyczny nowojorski bumbap, czasem ostrzejszy, czasem siermiężny, czasem naprawdę dobry. Wszystko spięte jest w jedno skitami i płynie jak tytułowa woda. Fakt, że niektóre pomysły wydają się ściągnięte z innych rzeczy, tak amerykańskich (Killarmy), jak i polskich (ta układowa militarna stylistyka), ale bardzo to nie wadzi. Muza jest ok w kierunku dobra.  
    Jaki jest BRZ? No cóż, na plus działa tu barwa jego głosu, wystarczająco charakterystyczna, żeby nie utonąć w morzu podobnych. Poza tym, jego teksty, co w Diilu nie zdarza się za często, to nie jest ten rap uliczny, który masz na rogu swojej ulicy, klepany po raz setny tak samo. To raczej rap rzeczywisty i militarny, bo BRZ przyrównuje ulicę do pola bitwy - jakże to podobne do Układu Warszawskiego i Palmy Iz Da Army, czyż nie? Zresztą, sporo tu odnośników do tejże organizacji. BRZ mówi, że jest 'Mc snajper, co uderza w sedno' i nie mogę powiedzieć, że to wersy słabe, ale też mało wymagające. Hej żołnierzu, flaga i za Polskę, gram ten rap dla zajawki, bo tak tu zapierdalam, jestem prawdziwy, a wy nie... Nic tu nie ma szczególnego, jeszcze bardziej, kiedy posłuchamy gości - jedynym pozytywnym akcentem jest tu Ryfa, naprawdę zaczynam czekać na jej album. Reszta, nawet Hudy, zazwyczaj ogarniający nieźle temat, dała wersy na odpierdol, przy czym Ziutek to jest szczyt wackostwa. No cóż, sprytny zabieg, aby zaprosić na album słabych gości, na tle których można błyszczeć... Na szczęście, jak wspomniałem, jest Ryfa.      
    Płyta ma świetny tytuł - przepływa jak woda i tyle ją słyszeli. Nie jest zła, jeśli lubi się takie klimaty Palmy - pewnie podobnie by właśnie brzmiał Układ, gdyby wyszedł na legalu. Co ten krążek wnosi? A nic poza militarną stylistyką, takich całkiem ok płyt w tym roku wyszło na pęczki. Ale za to wreszcie Diil ma inną płytę, niż te uliczne pierdoły o ciężkim życiu. Teraz ma gadkę o ciężkim życiu miejskiego żołnierza.

OCENA: 4-\6